Een wereld van palmen en goudgele stranden, ruisende beekjes of juist strak witte heuvels en dalen. Emotie, huivering, verlangen, oneindige rust; showrooms vol met oerbeleving.
Geen autodealer, geen badkamer of keukenleverancier, geen meubelpaleis, zelfs de Zweedse meubelgigant niet, gaat nog voorbij aan het presenteren van concepten. Huiveringen van genot die zoals de “All-Inclusive” aanbiedingen bij het reisbureau door de adviseurs in mobiliteit, woonbeleving, outdoor gardening, food & processing of wellness aan de man worden gebracht. Totalitaire concepten, eigenlijk een soort alles of niets. Wie ooit verkoper was, is in middels verworden tot adviseur of consultant; zelfs het target is anders –hoger.
Het is net als met een nieuwe auto; je gaat er voor of je gruwelt er juist van. De tijd dat je met de constructeur van je nieuwe auto nog uitgebreid kon nadenken over de motor, de ophanging, de kwaliteit van het koetswerk ligt, behoudens dan bij de Donkervoort’s van deze wereld, al decennia achter ons.
Het is een boeiend tijd verdrijf, maar wel nuttig, het inlezen in de vele websites met klantervaringen. Behoudens de meer of minder frequente technische gebreken gaat vrijwel elke matige of negatieve beoordeling over teleurstelling en niet nagekomen verwachtingen. Over suggesties en opgewekte gevoelens; kortom over klantontevredenheid.
Gewapend met een lijst van aandachtspunten, bouwkundige beperkingen en “gegooglede” wensen stap ik de showroom in. De toegezonden tekening klopt niet echt, de klantwensen zijn weinig verhoord en bovendien, de prijs is ook niet echt wat ik er van verwachtte. Nog maar een week geleden sprak de klant adviseur dat hij bij een dergelijk plan graag een passend voorstel wilde doen.
Al snel is duidelijk dat hij een alles of niets aanpak voor staat; niets dus.
Ikea mens als ik ben geef ik niet meteen op. De dag erop stap ik binnen bij een andere aanbieder van “droom en illusies”. Als we twee uur later naar buiten stappen ziet de wereld er een stuk beter uit. Stap voor stap zijn alle eisen, wensen en beperkingen doorgenomen en met een handige tool op het scherm gezet. Helder en transparant wordt het hele project door de verkoper –zo noemt hij zich tenminste- voor ons achter elkaar gezet.
Tot dat we een week later weer aan tafel zitten. Onderdeel voor onderdeel wordt weer door gesproken; alleen het totaalplaatje, dat komt maar niet. Het is alsof bij het illustreren de grote schets wordt overgeslagen en in plaats daarvan in het linkerhoekje begonnen wordt met een steeds uitbreidende gedetailleerde inkleuring. Pas na twee uur -de appelgebak is heerlijk, wilt u nog een koffie?- verschijnt eindelijk de prijs van onze droom op papier. Alles is in de overtreffende trap, de droom, de prijs en vooral onze schrik. Onze dromentovernaar heeft op een enkel –niet het minste- punt vergeten naar de klant te luisteren. De prijs die hij rekent ligt bepaald buiten het budget dat we hebben geschetst.
“U hoort van ons, even het geheel overdenken”. Voorlopig slaan we op de vlucht. Een middag later hebben we –elders- al weer stevig kunnen inlopen, met behoud van kwaliteit, op de prijzen die voor ons op papier werden geschetst.
Gelukkig, bestaan ze nog, de plekken waar de mensen die zich op onderdelen voorbereiden een plek kunnen vinden als ze verdwalen in het “all-inclusive” paradijselijk oerervarings bos.
